Hi Friends,

Even as I launch this today ( my 80th Birthday ), I realize that there is yet so much to say and do. There is just no time to look back, no time to wonder,"Will anyone read these pages?"

With regards,
Hemen Parekh
27 June 2013

Now as I approach my 90th birthday ( 27 June 2023 ) , I invite you to visit my Digital Avatar ( www.hemenparekh.ai ) – and continue chatting with me , even when I am no more here physically

Sunday, 19 July 2020

एक सरल तस्वीर




 खिलौने,

इक तरफ जिंदगी 
दूसरी ओर मौत ,
बिच में झूलते खिलोने ;

कभ हँसते , कभी रोते 
और गाते कभी 
गंभीर सुर से, 
ह्रदय की बिना के तार हर एक 
ज़नज़ना के ;

मन ही मन 
हर पल ,
लेके सफ़ेद आरस 
गढ़े मूर्ती प्रिया की ,
स्वप्न भोम से उतरी 
सुंदरी की ;

तो कभी लेकर भोजपत्र 
घुल कर  
रुदन और आंसू  के 
गहरे रंग ,
बना लेते वही सुंदरी की 
एक सरल तस्वीर ;

अब सूखने लगे है 
मेरे अश्क ,

रही है  ख्वाबो की याद ,
मेरे जीवन की शाम 
अब ढलने लगी ,

बची है 
रात के अंधेरो में 
खो जाने की बात 

==========
29  July  2020
=============================================

A simple picture

A toy ,

life on one side and death on the other ,

swinging in the middle ;

sometimes laughing ,

sometimes crying and singing ,

sometimes with a serious tone ,

every string without a heart ;

mana hi mana har pal ,

leke white arse idol of Priya ,

the beauty that came out of the dream ;

toh kabhi lekar bhoj patra gulal kar rohan

and deep colors of tears ,

make a simple picture of the same beauty ;

now the memories of my dreams are drying up ,

the evening of my life is now beginning to fade away ,

what is left is to be lost in the darkness of the night .

--------------------------------------------------------

Translated In Bhashini - 13/02/2024

------------------------------------------------------------------------------


Friday, 19 July 2013

રમકડાં


==============

રમકડાં
જીવન ને મૃત્યુ વચ્ચે ઝૂલતા  ,
રમકડાં ,

કદી હસતા ,  કદી રોતા
અને ગાતા કદી
ગંભીર સૂરે
ઝણ ઝણાવી તંતુ એ તંતુ ને ,
વીણા ના ઉર તણી ;

મનોમન ઘાટ ઘડતાં ,
અને કંડારતા
શ્વેત પાષાણ માં ,
સરેલી સ્વપ્ન ભૂમિ થકી
સુંદરી ને ;

તો કો ' વળી
ખેંચતા લકીરો ભોજપત્રે
મિલાવી રૂદન ઘેરાં રંગમાં
અશ્રુ બિંદુ ;

પરંતુ સૂકાયા અશ્રૂ કો'ના ,
સ્મૃતિ રહી ગઈ સ્વપ્ન ની
જીવન સંધ્યા સમે ઘેરતા તિમિર ને
વીંધતી .

----------------------------

Written  /  27  Nov  1955

No comments:

Post a Comment