कितने गिन पाउ ?

ना कोई अंत 

मेरी बेचैनी की रात का ;

कभी न ख़त्म होने वाला काम 

देता नहीं मुझे 

पलभर का आराम ;

कब हुई सुब्हा 

कब ढलने लगी शाम 

ना मुझे कोई भान ;

पर 

खुलते ही खिड़की सांज की 

ढूंढने लगु  तुजे 

आसमान में ,

तब तेरे पिले पालव को पहचानू ;

सप्तरंगी चूनरी तेरी 

आभ में लहराय 

मेरी आँखों में समा जाय 

तब तेरी काली 

रात वाली ,

कंचुकी को जानू ;

जिसकी अनगिनत टिकिया बनकर 

सितारे मुज पर जो छाये 

 कितने गिन पाउ ?

मेरी बेचैनी क रात का 

क्यों न कभी 

अंत आवे  ?

===================

21  June  2020  /  Mumbai 

===================

from original Gujarati  >  http://hcpspoems.blogspot.com/1982/04/blog-post_5.html

================================

How many can you count ?

There is no end to my night of restlessness ;

never - ending work does not give me a moment ' s rest ;

when did the sun rise ,

when did the evening begin to set ,

nor do I have any idea ;

but as soon as the window opens ,

I look for the evening in your sky ,

then recognize your pale palanquin ;

the rainbow shines in your glow ,

then become absorbed in my eyes .

Why does my night of restlessness never end ?

=================

Translated In Bhashini - 14/02/2024

============================================

Monday, 5 April 1982

સાંજને બારણે

=====================

મારા અજંપાની રાતનો

કેમ જાણે અંત આવે ના !

કામનાં બોજ માં

દિવસ ક્યારે ઉગ્યો ,

           ક્યારે આથમ્યો ,

કશું ભાન ના -

પણ સાંજને બારણે ઉભો રહી

આભમાં આંખ માંડું

ત્યાં પાલવ તારો ભાળું ;

સાત રંગી ચૂંદડી તો હટી જાય

પણ તારી કાળી

કંચૂકી ના આભલાં ગણતા ગણતા ,

મારા સંતાપ ની રાતનો

કેમેય કરતાં

અંત આવે ના !