तू गरज गरज कर थका
सागर ,
गरजते तेरा
कंठ भी सूखा ;
फिर क्यों
न कर सका,धरती को राजी ?
तेरा पानी खारा
तेरे जल में दोष
बोली धरती,
" आशिक हो मेरा ?
मैं तो मानु तुझे अनाडी ,
कैसे जानू
मैं हूँ तेरे उर की रानी ?
जब छोड़ के दिल को मेरे
चूमता रहता है तू
पैरों की पानि ? "
सागर बोला ,
" बेशक तेरे प्यार में
हुआ अनाडी ,
ज़रुरत से
कुछ ज्यादा गरजा ,
और अरमाओं को तेरे
कुछ कम ही समजा ;
तेरी मेरी प्रीत अनादि ,
तरसे जो तेरे अंग
भर दू उसमे रंग ,
बन कर मीठे जल का बादल
बन कर बरखा ,
जनम जनम भर बरसु ,
हरियाली कंचुकी बन कर
तेरे दिल को तरसु !
===================
19 June 2020 / Mumbai
====================
from original Gujarati > http://hcpspoems.blogspot.com/1983/02/blog-post.html
=======================================
Being
green and lush ,
thou
hast made the sea weary of thunders ,
and
thy throat also dry of thunders ;
why
then couldst thou not
make
the earth rejoice ?
Your
water is salty , blame the earth in your water ,
"
Are you mine ? "
I
don ' t believe you ,
how
do you know
I '
m your queen ?
When
you kiss my heart ,
do
you feel the water on your feet ? "
Sagar
said , " Surely your love is strange ,
more
than necessary , and
consider
your feelings to be less than necessary ;
your
love is eternal ,
fill
your limbs with color ,
become
a cloud of sweet water and rain ,
give
birth to rain ,
give
birth to greenery and
make
your heart thirst !
================
Translated In Bhashini - 15/02/2024
=============================================
Thursday, 17 February 1983
વરસું થઇ ને વૃષ્ટિ
====================
તું ગરજી ગરજી થાક્યો
તારે કંઠે શોષ ,
પણ કેમ કરી ધરતી રીઝે ?
ખારાં ખારાં
સાગર તારા ,
જળ માં દોષ !
આશિક તું છો સાવ અનાડી ,
ચૂમે મારા પગ ની પાની ;
કેમ કરી ને હું જાણું કે
હું છું
તારા ઉરની રાણી ?
સાગર બોલ્યો ,
" હું બહુ ગરજ્યો
પણ ઓછું સમજ્યો ,
છે તારી મારી પ્રીત અનાદિ ,
તું છો સૃષ્ટિ
તારા જે તરસે અંગ
ભરીશ તેમાં રંગ ,
જનમ જનમ હું તારા ઉર માં
વરસું થઇ ને વૃષ્ટિ "
No comments:
Post a Comment