मेरी बांहो में समाजा

मेरी कश्ती का बनाने पाल 

आस थी तेरे आँचल की ,

बिन पतवार की नाव को 

अब बहना है मजधार ;

जिस नाव का हो नाम 

निराशा ,

उसे और कौन सी आशा  ?

राधिके ,

भूल गई की मैं कृष्ण हूँ  ?

पर अपूर्ण तेरे बिना 

मैं तृष्ण हूँ   !

हज़ारों साल पहेले 

भाई , भतीजा , भांजे को मारने ,

युद्ध के लिए 

अर्जुन चला था ,

तब कर्म से डरा था ,

मन ही मन थरथरा था  ;

तब मुझे

गानी पडी गीता ,

गति कर्म की 

समजानी पड़ी  ;

जिन्हो ने 

किया है प्रेम मुजसे ,

जला कर उनके 

पाप - पुण्य 

मेरी प्रीत की आग में ,

मैंने किया मुक्त ;

मैं कृष्ण हूँ , मैं कृष्ण हूँ ,

लेके जनम 

एक के बाद अनेक ,

क्या तू भी न मिली हो मुझे ?

बन कर राधिका, श्याम को  ?

सीता बन कर राम को ?

सावित्री , सत्यवान को  ?

तोड़के बंधन कर्म का 

फिर एक बार आजा ,

छेड़ी है मैंने आज 

बांसुरी तेरे लिए ,

छोड़ के सब काज 

मेरी बांहो में समाजा 

===================

24  June  2020  /  Mumbai

==================

from original Gujarati  >  http://hcpspoems.blogspot.com/1979/11/blog-post.html

====================================

The community in my arms

make sail for my boat

I was hoping for your lap,

rudderless boat

Now the sister is a labourer;

whose name is the boat

Disappointment ,

What other hope does he have?

Radhike,

Have you forgotten that I am Krishna?

but incomplete without you

I am thirsty!

thousands of years ago

To kill brother, nephew, nephew,

for war

Arjun had gone,

Then I was afraid of karma,

My heart was trembling;

then me

Geeta was sung,

speed of action

Had to understand;

those who

has loved me,

burn them

sin-virtue

In the fire of my love,

I freed;

I am Krishna, I am Krishna,

Leke Janam

one after another,

Haven't I found you too?

After becoming Radhika, Shyam?

To Ram by becoming Sita?

Savitri, Satyavan?

break the bondage of karma

Come once again,

I teased you today

flute for you,

leave everything aside

Samaj in my arms

=======================

Translated In Google Translate - 14/02/2024

===========================================================

Thursday, 22 November 1979

હું કૃષ્ણ છું , હું કૃષ્ણ છું

========================

તારા આંચલ ના પતવાર ની આશ માં ,

મારી કશ્તિ ના સઢ મેં ફાડી નાખ્યા ;

પણ ,

નિરાશા ની નૌકા ને

કિનારો મઝધાર છે  !

રાધિકા ,

ભૂલી ગઈ ?

હું કૃષ્ણ છું ,

તારા વિના

હું અપૂર્ણ છું  :

ઘણા વર્ષો પહેલા

સગાઓ ને મારતા પહેલા ,

કૌન્તેય પણ

કર્મ થી ડર્યો હતો

મન હી મન થરથર્યો  હતો  --

મારે ગીતા ગાવી પડી

કર્મ ની ગતિ

સમજાવી પડી ;

જેણે જેણે

મને પ્રેમ કર્યો છે ,

મારી પ્રીત ની પાવક જ્વાળા માં જળી ,

તેના પાપ પુણ્ય નો

મેં ક્ષય કર્યો છે  :

હું કૃષ્ણ છું , હું કૃષ્ણ છું ;

હજારો વર્ષ થી

જનમો જનમ

મળી શું તું નથી ?

રાધિકે ,તારા કૃષ્ણ ને  ?

સીતા બની રામને      ?

સાવિત્રી સત્યવાન ને  ?

પછી આજે ,

બંધનો કર્મ ના તોડી

જા  દોડી ;

છેડી છે આજે

તારે કાજે

શ્યામે તારા

જમુના તીરે

બંસરી .